Najlepsze hotele z basenem w Sopocie! Przeczytaj nasz poradnik

Sopot, to jedno z najpopularniejszych miast turystycznych w Polsce, słynące z pięknych plaż, klimatycznych ulic i zabytkowej architektury. W sezonie letnim, tłumy turystów z całego świata odwiedzają to miejsce, by wypocząć nad Bałtykiem. Jednym z najważniejszych aspektów dobrego wypoczynku nad morzem, jest możliwość relaksowania się w hotelowym basenie. W Sopocie znajduje się wiele wspaniałych hoteli, które oferują swoim gościom baseny, pozwalające na wspaniałe spędzenie czasu podczas pobytu nad morzem. W tym artykule przedstawimy najlepsze hotele z basenem w Sopocie.

Sofitel Grand Sopot

Sofitel Grand Sopot to pięciogwiazdkowy hotel, który znajduje się w samym centrum Sopotu. Hotel ten oferuje luksusowe pokoje oraz apartamenty z widokiem na morze. Co więcej, hotel posiada duży basen, który pozwala na relaks i odpoczynek. Goście mogą również skorzystać z hotelowego spa, w którym dostępne są różnorodne zabiegi pielęgnacyjne i masaże.

Sheraton Sopot Hotel

Sheraton Sopot Hotel to pięciogwiazdkowy hotel, który oferuje eleganckie pokoje i apartamenty. Hotel ten posiada również piękny basen, który pozwala na relaks w czasie upalnych dni. Goście hotelu mają również dostęp do hotelowego spa, gdzie mogą skorzystać z różnorodnych zabiegów.

Hotel Rezydent Sopot

Hotel Rezydent Sopot to pięciogwiazdkowy hotel, który znajduje się w samym sercu miasta. Hotel ten oferuje komfortowe pokoje oraz apartamenty. Co więcej, hotel posiada basen, gdzie goście mogą odpocząć i zrelaksować się po dniu spędzonym na plaży. Hotel Rezydent Sopot oferuje również usługi spa, gdzie można skorzystać z różnorodnych zabiegów.

Zobacz też: Hotele z basenem nad morzem

Hotel Haffner

Hotel Haffner to czterogwiazdkowy hotel, który oferuje przestronne pokoje i apartamenty. Hotel ten posiada również basen, który jest doskonałym miejscem na relaks. Goście mogą również skorzystać z hotelowego spa, gdzie dostępne są różnorodne zabiegi pielęgnacyjne i masaże.

Hotel Zhong Hua

Hotel Zhong Hua to czterogwiazdkowy hotel, który oferuje eleganckie pokoje oraz apartamenty. Hotel ten posiada również basen, który pozwala na relaks i odpoczynek. Goście hotelu mają również dostęp do hotelowego spa, gdzie mogą skorzystać z różnorodnych zabiegów.

Podsumowując, Sopot to idealne miejsce na wakacje, a pobyt w jednym z wymienionych powyżej hoteli z basenem na pewno niezapomniane wakacje. Wszystkie hotele oferują wysokiej jakości usługi i są doskonałym wyborem dla osób, które szukają komfortowego i relaksującego wypoczynku nad morzem. Baseny, które znajdują się w hotelach, umożliwiają wspaniałe spędzenie czasu, a hotelowe spa oferują różnorodne zabiegi, które wprowadzą w stan relaksu i pozwolą na odprężenie.

Bez względu na to, który hotel wybierzesz, Sopot to miejsce, gdzie możesz poczuć się jak w raju. Piękne plaże, klimatyczne ulice i wspaniałe jedzenie sprawią, że Twój pobyt będzie niezapomniany. Wybierz hotel z basenem i ciesz się odpoczynkiem na najwyższym poziomie!

Gowin, Kaczyński, wybory, brak wyborów i pandemia

Niektórzy się dziwią tym co zaszło dwa dni temu wieczorem. Jak można coś takiego ukartować – umówić się pomiędzy dwoma liderami partii wewnątrz partii (bo przecież PiS nie startował do wyborów jako koalicja), nie przeprowadzić wyborów, założyć, że Sąd Najwyższy unieważni nieprzeprowadzone wybory i jakoś w przyszłości przeprowadzić nowe wybory.

Jarosław Kaczyński i Jarosław Gowin w Sejmie
Dwóch Jarosławów – Kaczyński i Gowin stoczyli walkę, lecz czy to już koniec kłótni w rodzinie?

A jednak można. Można i dla każdego, kto trochę obserwował to, co się działo w Polsce od 2015 r., kiedy Duda objął urząd, nie jest to nic nowego – nihil novi sub sole. Czym różni się ta sytuacja od podjętej przez Sejm w 2015 r. uchwały unieważniającej wybór sędziów do TK dokonanej przez Sejm poprzedniej kadencji? Czym to się różni od machinacji przy wybieraniu KRS, od machinacji przy Sądzie Najwyższym?

Różnica jest tylko taka, że być może tamte sprawy były dość jednak szczegółowe, odległe dla zwykłego obywatela, niedotykające go aż tak bezpośrednio. Quasi-odwołanie wyborów jest zaś dla każdego aż nadto widoczne, to już po prostu kruczek prawny na wielką skalę. Obóz władzy wyspecjalizował się w tego rodzaju oryginalnych pomysłach, opartych dość luźno na prawie. Niektórzy dopiero teraz zauważą, co tak naprawdę dzieje się w Polsce od 5 lat. Erozja systemu prawnego i porządku konstytucyjnego nie jest fikcją i teoretycznym zagadnieniem roztrząsanym przez profesorów prawa zanurzonych w „układzie”. To zjawisko, które ostatecznie ma wpływ na nasze życie. Wpisuje się ono oczywiście w niespokojne czasy naszego świata, ale nie jest sposobem na radzenie sobie z wyzwaniami współczesności.

To jednak porażka obozu władzy. Jak by nie patrzeć, przesunięcie wyborów to zawsze większe ryzyko przegranej przez Dudę, a to powoduje, że sytuacja polityczna staje się jeszcze bardziej niepewna. Nie wiadomo, co zrobi PiS, żeby utrzymać poparcie, ale na pewno coś zrobi.

Kronika zarazy – 3

Trwa pandemia koronawirusa. Na wielu polach nastąpiło przewartościowanie. Ustąpił lęk i panika. Zaczynają się próby dostosowania do nowej sytuacji. Przeważa świadomość, że trzeba żyć. Dla nas Polaków problem jest dość daleko. Ludzie umierają tylko w statystykach publikowanych na facebooku. Niewiele osób ma zmarłych wśród znajomych. Nastąpiło też zmęczenie relacjami medialnymi, dość typowe dla każdego tematu pojawiającego się w mediach.

Trwa w Polsce telenowela pt. „Będą czy nie będą wybory”. Jest to śmieszne i tragiczne. Może tragizm tego jest umniejszony tylko przez fakt, że urzędujący prezydent prawdopodobnie wygrałby te wybory. Po raz kolejny jednak można zauważyć, że Polska przestała być państwem prawa. Niestety.

Statystyki tak wyglądają na chwilę obecną.

Statystyki koronawirusa 2020-05-06

Jeśli teraz rozpocznie się otwieranie kolejnych sfer życia, będą ich wypatrywać z utęsknieniem.

Jednak cała ta epidemia w wymiarze osobistym nie była jak dotąd najgorsza. Pozwoliła się trochę zatrzymać i na nowo odkryć i przemyśleć niektóre sprawy.

10. rocznina katastrofy smoleńskiej – refleksje

Ta rocznica przypada w Wielki Piątek. To niesamowite. Warto wrócić do tamtych chwil sprzed 10 lat. Przypomnieć sobie o tych ludziach, którzy byli z nami tak niemal na co dzień, choć dla większości z nas znani tylko z ekranów telewizorów.

Katastrofa smoleńska

Media społecznościowe i nie tylko przez te 10 lat nieznośnie się rozszalały. Zwariowały. Świat zwariował. Grają na emocjach jak tylko można. Jest to wysoce zaraźliwe, ludzie to łykają, udostępniają i tym żyją. W obliczu pamięci o tej tragedii trzeba jednak inaczej. Nie ma innego wyjścia, jeśli chce się pozostać człowiekiem.

Dlatego w tym dniu nie mam ochoty nawet bawić się w podśmiechujki z tego, że Kaczyński z Morawieckim składali kwiaty bez maseczek i nie zachowali przepisowej odległości oraz przepisów o ograniczeniu zgromadzeń. Nie mam zamiaru komentować apelu o zwrot wraku. W ogóle wydaje mi się to wszystko tak małe wobec tego, co się wtedy stało.

Wolę przypomnieć sobie twarze tych ludzi, którzy wtedy zginęli. Pomyśleć o ich życiu, o ich tragedii. Chcę myśleć w tej chwili o potędze Przypadku, Losu, Fatum, o sile ludzkiej decyzji, woli sprawczej wobec historii. O tym, jak decyzja jednej czy paru osób może mieć wpływ na życie całego narodu, o tym, jak bardzo te decyzje są uwarunkowane tysiącem innych okoliczności, o tym czy mogło być inaczej.

Wszyscy wiemy, że mogło być inaczej, że decydowały sekundy, metry, chwile. A jednak stało się tak jak się stało, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Niech ten Wielki Piątek będzie dniem zadumy także nad tym, na ile ważne są nasze różne dalekosiężne, wielkie cele, ambicje, wizje, palny. Czym one są wobec złowróżbnego memento mori? Co one znaczą wtedy, gdy zabraknie najbliższych i już nie będzie czym wypełnić po nich pustki.

Kronika zarazy 2 – „Rozprężenie”

W wielu wpisach w mediach społecznościowych widać rozprężenie sytuacją spowodowaną przez koronawirusa w Polsce. Po chwilowym entuzjazmie „walczymy z wirusem”, pojawia się zwątpienie, kalkulowanie, tudzież niemal przytakiwanie teoriom spiskowym niczym na forum antyszczepionkowców. A to Bill Gates wiedział już w 2015 roku o koronawirusie. A to Chińczycy wymyślili, żeby osłabić Europę i wykupić europejskie firmy.

Wszystko chyba i w dużej mierze w powodu, że nagle zagrożeniem bardziej realnym niż wirus jest perspektywa braku płynności finansowej dla wielu przedsiębiorców, ale i dla pracowników. Każdy rozsądny przedsiębiorca musi w tym tygodniu podjąć decyzję, czy do końca miesiąca wręczyć oraz ilu osobom, wypowiedzenie umowy o pracę.

Ta zmiana nastrojów jest absolutnie normalna. Człowiek z natury chce reagować na zagrożenie tylko, jeśli jest bliskie. Dlatego nikt nie słuchał Billa Gatesa, który ostrzegał przed pandemią w 2015 roku. Dlatego świat się zadłużał mimo, że kryzys typu 2009 roku był przewidywany już przez niektórych w roku 2000. Sam czytałem takie publikacje i uważałem je za totalne oszołomstwo. Niestety okazało się prawdą. Inna sprawa jest taka, że codziennie ktoś coś przewiduje, więc jest duża szansa, że jakaś przepowiednia się spełni.

Zmiana nastrojów jest zupełnie naturalna. Podobnie jak reakcje Włochów, którzy po okresie lekceważenia kwarantanny, teraz plują z balkonów i rzucają jajkami w przechodniów, którzy idą do pracy (bo myślą, że wyszli sobie na spacer wbrew zakazom). Czeka nas jeszcze wiele takich zmian nastrojów społecznych. Jako społeczeństwo jednak wierzymy, że podołamy. Nie możemy się poddać defetyzmowi, także, który będzie siany coraz częściej.

Ostatecznie kryzys i tak nastąpi. Pytanie, czy wolimy wyjść z kryzysu bez pracy i z kredytami, ale żywi, z żywymi naszymi bliskimi, czy wolimy zaryzykować po to, żeby mieć szansę spłacić tą ratę kredytu za miesiąc i za dwa, bez jakiejkolwiek gwarancji, że dożyjemy terminu spłaty tej raty za trzy miesiące… Bez gwarancji, że w tym naszym domu tak ciężko spłacanym będziemy żyć z naszymi bliskimi czy tylko ze wspomnieniem o nich… Być może jesteśmy w sytuacji lose-lose i nie ma dobrego rozwiązania.

Kronika zarazy – 1

Mamy dzień 14 marca. Na chwilę obecną (godz. 21.00) 103 oficjalne przypadki zachorowań na koronawirusa w Polsce i 3 zgony.

Sytuacja zmienia się z każdą chwilą. Przez 2 tygodnie zmieniła się diametralnie. 29 lutego bawiłem się jeszcze w Warszawie, byłem na koncercie, na dyskotece, choć pamiętam, że na początku tamtego tygodnia, czyli 24-25 lutego, zastanawiałem się, czy w ogóle wyjeżdżać w związku z zagrożeniem epidemią. Już wtedy było oczywiste, że zaraza przyjdzie do Polski. Wtedy jednak załączył się tryb „jakoś to będzie”. Śmialiśmy się trochę z naszego kolegi, który zrezygnował ze spotkania z nami na mieście, zamiast tego pojechał do marketu zrobić zakupy jedzenia na 3 tygodnie.

Niewątpliwie osoby zakażone koronawirusem musiały znajdować się wtedy w Warszawie.

Sytuacja wygląda w ten sposób, że w Polsce wprowadzono niemal stan wyjątkowy, jednak go nie wprowadzając. Jak będzie nikt nie wie. Albo się uda, albo nie. Zastanawiające są jednak głosy płynące z innych krajów. W Wielkiej Brytanii nie zamknięto szkół, w Finlandii też nie. W Wielkiej Brytanii podobno przewidują, że szczyt epidemii nastąpi za 14 tygodni, zatem na wtedy należy zachować najsilniejsze środki, żeby nie zmęczyć od razu społeczeństwa. Angela Merkel już powiedziała, że zakażonych zostanie 60-70 procent społeczeństwa. Podobne głosy płyną nieoficjalnie od lekarza z Kongresu Stanów Zjednoczonych. Wielka Brytania też podobno dysponuje takimi analizami.

Niewątpliwie jednak kupujemy sobie teraz czas, żeby nie doprowadzić do zwiększenia liczby zakażeń. Osobiście zastanawia mnie, na jakiej podstawie decyzję podejmują nasi rządzący. Czy jest to wynikiem prognoz, analiz, czy raczej efektem paniki i strachu przed załamaniem systemu ochrony zdrowia.

Wypowiedzi polityków zachodnich wskazują jednak, że raczej nikt nie liczy na to, że uda się powstrzymać epidemię, tak jak to się udało w Chinach.

Poniższy wykres przedstawia dynamikę wzrostu liczby nowych zakażeń – widać, że od końca lutego liczba nowych zakażeń rośnie bardzo wyraźnie, podobnie jak liczba zgonów.

Statystyki zachorowalności nakoronawirusa i dynamika przyrostu nowych chorych na świecie

Warto też zwrócić uwagę na liczbę nowych zachorowań dziennie.

Nie licząc połowy lutego, kiedy zastosowano nową metodologię liczenia zachorowań w Chinach, od początku marca codziennie mamy coraz większą liczbę zachorowań każdego dnia. 13 marca jest to już niemal 11 tysięcy w skali świata. W samych Włoszech w ciągu jednej doby – 3497 osób. Jest to mniej więcej tyle, co w Chinach w najbardziej gorącym okresie. Tylko, że w stosunku do liczby ludności kraju liczba ta ma już inny wydźwięk.

Nie da się wprowadzić rozwiązania chińskiego. Władze polskie twierdzą, że idą chińskim przykładem, ale biorą z niego tylko niektóre elementy. W Chinach praktycznie całą prowincję Hubei odcięto od świata. Wiele wielkich fabryk wstrzymało produkcję. W Polsce na to się nie zanosi, ani też w żadnym innym państwie europejskim. Gdyby Europa była państwem federalnym, być może jakiś centralny rząd europejski mógłby podjąć decyzję o całkowitym wyłączeniu Włoch i ich poświęceniu. Nieważne zresztą, i tak jest za późno. Ognisk epidemii jest już bardzo dużo i to w całej Europie. Nie jesteśmy w stanie zdiagnozować wszystkich przypadków, ponieważ nie tylko w Polsce, ale wszędzie brakuje testów. Testy są reglamentowane, co było widać w Polsce szczególnie na początku epidemii. Teraz rząd zakupił kilkadziesiąt tysięcy, ale to wciąż za mało.

Nie ukrywajmy też, że nie mamy tego rodzaju możliwości i rozmachu, co władze chińskie. Wszyscy słyszeli, że dosłownie w ciągu tygodnia stanęły w Wuhan nowe szpitale. W Polsce udało się przez tydzień postawić przy oddziałach zakaźnych prowizoryczne namioty. Polska, Włochy i inne kraje borykają się z brakiem podstawowych artykułów medycznych – takich jak stroje ochronne i maseczki.

A propos maseczek – od tygodni słychać przekaz medialny, że one nie pomagają, że pomagają jedynie osobom zakażonym, żeby nie zakażały innych. Jakoś jednak personel medyczny je potrzebuje. Być może ten przekaz płynie w tym celu, żeby ludzie nie wykupili tych maseszek, które jeszcze są na rynku. Wtedy służba zdrowia będzie miała kolejny problem.

No i w końcu apb Gądecki zaapelował do wiernych, żeby skorzystali z dyspensy i zostali w domach. Mszy Świętych nie odwołał, do 50 osób mogą się odbywać, co jest zresztą absurdalne. Kto będzie tego pilnował? Kto będzie ich liczył? I pytanie, po co było te parę dni gorących dysput na ten temat?

Apel apb Gądeckiego świadczy jednak o tym, iż jednak poprzednia postawa Kościoła nie wynikała do końca z tkwienia w czasach średniowiecza, ale po prostu z niewiedzy, braku danych i wyobraźni. Nie jest to nic dziwnego. Większość komentatorów, polityków i tzw. ludzi na stanowiskach, zapytana tydzień czy dwa tygodnie temu, pewnie powiedziałaby, że ten wirus to „taka grypa”. Dopiero w ciągu ostatnich dwóch tygodni wstrząsające dane z Włoch przedefiniowały rozumienie zagrożenia.

Statystyki koronawirusa według krajów – stan na 14.3.2020

Tak to wygląda obecnie. Wstrząsający jest, obliczona na podstawie tych liczb, współczynnik śmiertelności we Włoszech – 6,8 %. W Iranie też jest ok. 5 %. Oczywiście nie ma wszystkich ludzi zdiagnozowanych, więc te liczby są niemiarodajne i nikt nie wie nawet jak bardzo niemiarodajne.

Cały czas jednak zastanawiam się, jak można było nam mówić, że to taka „nowa grypa” (jeszcze 3-4 tygodnie temu), skoro w Polsce na grypę zmarło w lutym 23 osoby (według statystyk). Śmiertelność jest niewątpliwie dużo wyższa niż w przypadku grypy.